ПРИПОВЕДКА ЄДНОГО КЛОВНА

Владимир Надь Ачим

Бул раз єден блукаюци циркус. Раз ше застановел при єдному варошу, розопнул ше шатор и шицко ше почало рихтац за наступ гу концу тижня.

На сам дзень представи, шицки члени циркусу ше од самого рана розишли по варошу. Ґазда бул прияти до городоначалнїка. Даєдни учашнїки лїпели оглашки  за вечаршу програму, велї ше упознавали зоз жителями места, тарґовели, набавяли єдзенє за дальше путованє...

Лєм єден кловн у своїм костиме остал вежбац свою точку за програму. Нєсподзивано, у кампу вибухнул огень. Кловн ше нє могол сам спратац, бо шицко доокола бовчало у страшним пламеню. Так, кловн у своїм костиме прибегнул до варошу глєдац помоц. Махал вон и з руками и з ногами на штред улїци, цагал людзох, волал, модлєл... Шицки ше шмеяли, думали же то реклама за його точку, колеґове аж и завидзели як ше му удава прицагнуц увагу на себе.

И циркус згорел. Варош остал без забави, а циркузанти без дому и помоци.

Глупи Авґуст